Mails beantwoorden, Facebook checken, tijdens het koken snel een appje beantwoorden, de kinderen tussendoor naar school brengen, boodschappen doen, werken, uitgaan, als er tijd over is sporten…
We zijn druk met z’n allen en stellen hoge eisen aan onszelf, waardoor we vaak vanuit spanning functioneren. Ken je het gevoel nog van iets bereikt hebben en genietend achterover leunen…..of moet het steeds meer, meer en meer zijn? Als je eerlijk bent…hoe voelt dat? Word je er gelukkig van?
Het volgende stuk wil ik met je delen. Vanuit mijn eigen ervaring, omdat ik merk dat ontspannen leven nog helemaal niet zo gemakkelijk is. Misschien zet het je tot nadenken en kan ik je een beetje prikkelen…
Je kent het vast. Altijd maar ‘aan’ staan, altijd maar bereikbaar zijn, het kost bergen energie. Energie die juist nodig is om te functioneren en je batterijtje op te laden. Toch valt het niet mee om dit te doorbreken. Zodra je gaat zitten spelen er weer nieuwe to-do-lijstjes door je hoofd. Bij de Mindfulness training oefenen we met die onrust. We leren dat vechten of vluchten juist energie kost. Juist als je kunt zijn met wat er is, kan er rust ontstaan.
Daar komt ook de quote vandaan ‘We kunnen de golven niet stoppen, maar wel leren surfen.’
Onze huidige manier van leven, veel zitten en altijd maar online zijn, draagt ook niet aan bij aan een ontspannen gevoel. Geestelijk gaan we door (vaak 24/7) , terwijl lichamelijke ‘broodnodige’ inspanning er vaak bij inschiet…Ze zeggen wel dat zitten het nieuwe roken is. En nu leven we in een samenleving waarin we volop klagen over hoofdpijn, hoge bloeddruk, slecht slapen…Ik ben er van overtuigd dat er uiteindelijk een ommekeer komt, dat er een inzicht komt waardoor we ontdekken dat er ook een andere manier is van leven. Van echt contact met de ander, vanuit je hart, een bewuster leven…
Leef jij nu of stel je je leven uit? Wil je wel ontspannen, wandelen, een boek lezen, uitrusten, mediteren of aan yoga doen, maar gun je jezelf deze adempauzes ook? Als ik dat en dat voltooid heb…. mijn huis aan kant heb….dán mag ik genieten. Als het dan uiteindelijk zo ver is is er altijd wel weer iets anders wat nog gedaan moet worden…Herken je het? Het is de vraag of dát de dingen zijn waar je aan terug wilt denken aan het einde van je leven.
Ben jij nog in contact met je gevoel? Of leef je vooral vanuit je hoofd? Voldoe je aan alle verwachtingen van de buitenwereld en leef je vooral zoals je denkt dat het hoort? Hoe hoog zijn de eisen die je aan jezelf stelt? En zeg eens eerlijk…hoe lang ga je dat volhouden?
Als je nu eens heel even je ogen sluit….een paar keer rustig in en uitademt en dan écht contact maakt met jezelf….niet met je hoofd, maar vanuit je hart…wat heb je dan nodig? Als je iets voor jezelf zou mogen wensen, op dit moment….wat zou dat dan zijn?
Je vrij voelen, het leven vieren, ontspannen, jezelf mogen zijn…ik gun het je zo. En waarom? Omdat je het verdient! Zomaar…Het leven bestaat slechts uit momenten…vergeet er niet bij stil te staan….
Nicole Gort www.komthuisbijjezelf.nl